یلدا مبارک (Blogfa - by zizili)

زیزیلکم سلام.

شب یلدا بلندترین شب سال مبارک.

یادش به خیر قدیما. اون موقع ها که می گفتیم چون امشب شب چله است باید ۴۰ تا خوردنی بخوریم و تا آخر شب هی می خوردیم.

این روزا حالی برامون نمونده و تازه مشکل جدید داریم و اونم اضافه وزنه*. تصمیم بگیرم ۴۰ تا چیز بخورم می خورم ولی همراهش هی باید غصه هم بخورم.

تازه مامان خانوم اعلام کردند که ما یلدا نداریم و هیچ مراسمی هم نداریم و از هندونه و آجیل هم خبری نیست. البته برای منم دیگه این چیزا مهم نیست. فقط دوست داشتم می رفتم تو پارک باسلوق بین مردم (مخصوصا پیرمرد و پیرزنها) پخش می کردم که اونم تا الان سرکارم و معلوم نیست کی برسم.

واقعا یادش به خیر قدیما. روزایی که دیگه تکرار نمی شن. بعضی وقتا فکر می کنم بد نبود که ما هم یه بچه داشتیم لااقل بخاطر اونم شده حس و حال یه همچین مراسمی رو احساس می کردیم. از اون سال به بعد (سال ۸۴) دیگه نه عیدامون عیدن و نه یلدامون یلدا.

می دونم خیلی تلخ نوشتم. ببخشید ولی احساس بدیه وقتی می بینی اطرافت همه ذوق دارند ولی تو نه تنها هیچ ذوقی نداری که کمی هم دل تنگ و افسرده ای.

یادته می گفتی روز شکرگزاری بالاترین آمار خودکشی رو داره. اون موقع دلیلش رو حس می کردم ولی الان بیشتر حس می کنم. (نترس بابا نمی خوام خودکشی کنم. کلی آرزو دارم هنوز)

دیگه بیشتر از این ادامه ندم بهتره. در هر صورت:

یلدا مبارک

* گفتم اضافه وزن یادم اومد چند روز پیش با آقامون (هنوز اسم وبلاگی براش پیدا نکردم) پشت ویترین یه آبمیوه فروشی از اون نون خامه ای بزرگا دیدیم که هر کدوم قد یه پیش دستیه بعد باهم یاد قدیما افتادیم. از شرکت قبلی که می رفتیم داروخانه سر راه از انقلاب رد می شدیم. ضلع جنوب شرقی میدون (چه آدرس دقیقی) یه جا بود از این نون خامه ای ها داشت و یکی یه دونه می زدیم تو رگ بدون اینکه اضافه وزن بگیریم. الان حتی نمی تونم تصور کنم که یه روزی یه دونه کامل رو می خوردم. از تصورش هم کلسترولم میره بالا و حالم بد میشه

جوونی کجایی که یادت به خیر

پ.ن. پست تلخی بود ولی باور کن حال من به این بدی نیست.