محمد نوری هم رفت. من خیلی دوستش داشتم، انقدر که دلم نمیاد براش مرثیه بخونم. داشت زجر میکشد و دیگه زجر نمیکشه و این دل منو آروم میکنه. کلا من نسبت به آدمهای پیری که خیلی مریضی میکشن حساسیت خاصی دارم، مثل زیزیلی.
بگذریم! واسه من نوری همیشه زنده ست. خیلی دیر باهاش آشنا شدم. شاید باورتون نشه ولی اولین بارجان مریم رو از مریم اقدمی یاد گرفتم. این چند روزه که همش تو اینترنت پر شده منم همش یاد قطار کرمان هستم و اون مسافرت به یاد موندنی که من توش کلی دوست پیدا کرم و اون شب تا صبحی که با مامان دوقلوها تا وقتی که قطار به شتر خورده بود، بیرون کابین حرف زدیم.
بعد بازم یاد هزارتا خاطره ی دیگه که من با نوری داشتم افتادم. این نوار که توش این آهنگه نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بزاره، منو برد به ۴-۵ سال پیش که تو McMaster آزمایش انجام میدادم چون دستگاه خودمون خراب شده بود. شبا خسته و کوفته و به شدت خوابالو باید یک ساعت راه میروندم تا برسم خونه. بعد منم خب اصلا به رانندگی تو بیخوابی عادت ندارم، چون من تو هر حالتی میتونم بخوابم حتی تو رانندگی. ولی چاره نبود. یه ون dodge caravan داشتیم که خیلی قدیمی بود و فقط کاست داشت از این قرتی بازیای CD و MP3 خبری نبود. این نوار اون روزها منو بیدار نگاه میداشت. تا خود واترلو، بلند بلند میخوندم و میروندم.
دلم از اون دلهای قدیمیه از اون دلهاست
که میخواد عاشق که شد پا روی دنیا بزاره پا روی دنیا بزاره.
تو برف و بارون، یادش به خیر. یه روز هم یادمه که سیبک پا شد صبح که من کوبیدم رفتم آزمایشگاه، با دوچرخه اش راه افتاد اومد سراغم.عصری رسید اونجا ۱۰۰ کیلومتر راهو. بعد دوچرخه شو انداختیم پشت ماشین و برگشتیم. یادش به خیر، گاهی هم میرفتم شام سر لعبت و داریوش خراب میشدم اش رشته میخوردم. آخه اونا همیشه اش رشته داشتن تو خونشون.
یاد اون روزه بخیر. خلاصه اینو گفتم که بگم نوری رو خدا بیامرزه، حتی وقتی که رفت، دل من رو باز کرد با کلی خاطری خوب که به یادم آورد. چند ساله هیچ کدوم از نوارهامو نمیتونم گوش بدم چون ون بیچاره دیگه عمرشو داد به شما و ما حالا یه ماشین خیلی کوچولو داریم که نصفه اون هم بنزین مصرف نمیکنه، ولی خوب مثله اون هم حال نمیده چون دیگه نمیشه پشتش رختخواب پهن کرد و وسط دنیا یه گوشه خوابید.
بگذریم! واسه من نوری همیشه زنده ست. خیلی دیر باهاش آشنا شدم. شاید باورتون نشه ولی اولین بارجان مریم رو از مریم اقدمی یاد گرفتم. این چند روزه که همش تو اینترنت پر شده منم همش یاد قطار کرمان هستم و اون مسافرت به یاد موندنی که من توش کلی دوست پیدا کرم و اون شب تا صبحی که با مامان دوقلوها تا وقتی که قطار به شتر خورده بود، بیرون کابین حرف زدیم.
بعد بازم یاد هزارتا خاطره ی دیگه که من با نوری داشتم افتادم. این نوار که توش این آهنگه نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بزاره، منو برد به ۴-۵ سال پیش که تو McMaster آزمایش انجام میدادم چون دستگاه خودمون خراب شده بود. شبا خسته و کوفته و به شدت خوابالو باید یک ساعت راه میروندم تا برسم خونه. بعد منم خب اصلا به رانندگی تو بیخوابی عادت ندارم، چون من تو هر حالتی میتونم بخوابم حتی تو رانندگی. ولی چاره نبود. یه ون dodge caravan داشتیم که خیلی قدیمی بود و فقط کاست داشت از این قرتی بازیای CD و MP3 خبری نبود. این نوار اون روزها منو بیدار نگاه میداشت. تا خود واترلو، بلند بلند میخوندم و میروندم.
دلم از اون دلهای قدیمیه از اون دلهاست
که میخواد عاشق که شد پا روی دنیا بزاره پا روی دنیا بزاره.
تو برف و بارون، یادش به خیر. یه روز هم یادمه که سیبک پا شد صبح که من کوبیدم رفتم آزمایشگاه، با دوچرخه اش راه افتاد اومد سراغم.عصری رسید اونجا ۱۰۰ کیلومتر راهو. بعد دوچرخه شو انداختیم پشت ماشین و برگشتیم. یادش به خیر، گاهی هم میرفتم شام سر لعبت و داریوش خراب میشدم اش رشته میخوردم. آخه اونا همیشه اش رشته داشتن تو خونشون.
یاد اون روزه بخیر. خلاصه اینو گفتم که بگم نوری رو خدا بیامرزه، حتی وقتی که رفت، دل من رو باز کرد با کلی خاطری خوب که به یادم آورد. چند ساله هیچ کدوم از نوارهامو نمیتونم گوش بدم چون ون بیچاره دیگه عمرشو داد به شما و ما حالا یه ماشین خیلی کوچولو داریم که نصفه اون هم بنزین مصرف نمیکنه، ولی خوب مثله اون هم حال نمیده چون دیگه نمیشه پشتش رختخواب پهن کرد و وسط دنیا یه گوشه خوابید.
writing Persian with Google translate takes patience that I really don't have, but I couldn't really write this in English could I?
۲ نظر:
زیزیلکم من یه ذره متنت رو تصحیح کردم که بهتر بشه ولی خدایی این این مترجم گوگول خیلی باحاله ها.
خدا رحمتش کنه. آهنگهایی موندنی زیادی داره که با شندینش حال می کنیم. من واقعا عاشق جان مریمم.
زیزیلک ببخشید. بعد از یه عمر اومدی یه پست گذاشتی و منم فوری اومدم بالا سرش یه پست جدیدتر گذاشتم.
نه به وقتی که ماه به ماه کسی اینجا رو تحویل نمی گیره و نه به حالا که دوتا دوتا تحویل می گیریم.
ارسال یک نظر