اینقدر به پست قبل علاقه داشتم و دوست داشتم با شما (زیزیلک و نونوچه) در موردش بحث کنیم که حالا حالاها تصمیم به گذاشتن یه پست جدید نداشتم ولی فوتبال و برنامه 90 نظرم رو عوض کرد.
امروز سر صبحونه همکارام در مورد برنامه نود پنجشنبه صحبت کردند و من از صبح در حسرت ندیدنش به سر بردم. همیشه عادل و برنامه اش رو تحسین کردم و به هوش و شجاعتش آفرین گفتم. برنامه نود رو دوست دارم معمولا سعی می کنم از دستش ندم و همیشه هم در نظر خواهی هاش شرکت می کنم با این حال دو تا از مهمترین برنامه هاش از دستم در رفته یکی برنامه این پنجشنبه اش و دیگری هم همون برنامه معروفش با حضور آقای صفایی فراهانی که ظاهرا اینقدر مسئولین فدراسیون رو سوزونده که هنوز هم بعد از گذشت حدود یکسال باز هم نتونستن باهاش کنار بیان. هر چند که مصاحبه تلفن آقای عزیز محمدی رو دیدم و واقعا بعنوان یک ایرانی تاسف خوردم و خونسردی و تحمل عادل فردوسی پور رو یکبار دیگه ستودم.
نمی دونم چرا این روزها بعضی از مسئولین (البته فقط بعضی هاشون) هر انتقادی هر چند کوچک رو به بدترین وجه و حتی با فرافکنی و تخریب منتقد سعی می کنن جواب ندن. آقایون مسئول فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی اگه واقعا می خوایید نظر مردم در مورد فدراسیون و در مورد برنامه ۹۰ و مجریش رو بدونید چرا شما هم نظر سنجی نمی ذارید. بعضی از سوال هایی که به ذهن من می رسه عبارتند از:
امروز سر صبحونه همکارام در مورد برنامه نود پنجشنبه صحبت کردند و من از صبح در حسرت ندیدنش به سر بردم. همیشه عادل و برنامه اش رو تحسین کردم و به هوش و شجاعتش آفرین گفتم. برنامه نود رو دوست دارم معمولا سعی می کنم از دستش ندم و همیشه هم در نظر خواهی هاش شرکت می کنم با این حال دو تا از مهمترین برنامه هاش از دستم در رفته یکی برنامه این پنجشنبه اش و دیگری هم همون برنامه معروفش با حضور آقای صفایی فراهانی که ظاهرا اینقدر مسئولین فدراسیون رو سوزونده که هنوز هم بعد از گذشت حدود یکسال باز هم نتونستن باهاش کنار بیان. هر چند که مصاحبه تلفن آقای عزیز محمدی رو دیدم و واقعا بعنوان یک ایرانی تاسف خوردم و خونسردی و تحمل عادل فردوسی پور رو یکبار دیگه ستودم.
نمی دونم چرا این روزها بعضی از مسئولین (البته فقط بعضی هاشون) هر انتقادی هر چند کوچک رو به بدترین وجه و حتی با فرافکنی و تخریب منتقد سعی می کنن جواب ندن. آقایون مسئول فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی اگه واقعا می خوایید نظر مردم در مورد فدراسیون و در مورد برنامه ۹۰ و مجریش رو بدونید چرا شما هم نظر سنجی نمی ذارید. بعضی از سوال هایی که به ذهن من می رسه عبارتند از:
به نظر شما روند برنامه نود به نفع فوتباله یا نه؟
به نظر شما عملکرد فدراسیون جدید مثبت بوده یا نه
به نظر شما انتخاب AFC در مورد برترین فدراسیون آسیا درست بوده یا نه؟ (این سوال هم خوبه ها البته اگه نمی ترسید از نظر مردم)
و سایر سوال های مشابه که دقیقا به عملکرد شما و برنامه نود برمیگرده
و بعد خودتون براساس نتایج نظرسنجی می تونید در مورد برنامه نود و فدراسیون قضاوت کنید البته اگه مثل آقای فردوسی پور عادل باشید. یکی از نکاتی که آقای فردوسی پور همیشه بهش تاکید کرده این بوده که معمولا ودر اکثر موارد نظر و حتی پیش بینی های مردم و بیننده هاش درسته و کاملا به بیننده های اعتماد داره و اکثرا در انتهای مصاحبه های جنجالیش میگه که در هر صورت مردم ما باهوش هستند و خودشون می تونند قضاوت کنند.
من فکر کنم یکی از مهمترین دلایل موفقیت برنامه اش همین اعتماد دو طرفه ای که طی این سالها تونسته بین برنامه اش و بیننده هاش برقرار کنه. من فکر می کنم شرکت بیشتر از یک میلیون نفر در مسابقه یا نظر خواهی های نود بخوبی بیانگر میزان موفقیت این برنامه در برقراری ارتباط با مخاطب سختگیر ایرانی است و بااینکه برنامه در بدترین ساعات شب پخش میشه ولی سیل SMSها تا آخرین لحظه نشون دهنده اینه که مردم بخاطر نود تا نیمه های شب هم بیدارند.
من مشتری دائم و پر و پا قرص وبلاگ ویولت هستم و امروز هم طبق معمول سری به اونجا زدم و مطلبی در حمایت از فردوسی پور و برنامه نود رو به نقل از وبلاگ دیده بان تو وبلاگش گذاشته بود که من هم بخاطر علاقه و احترام به فردوسی پور و برنامه ۹۰ دوست داشتم که اینجا بزارمش با آرزوی موفقیت برای عادل فردوسی پور و برنامه نود:
به احترام عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او
۱- برای دومین هفته پیاپی، مسئولان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ را به «سوء استفاده از تریبون صدا و سیما برای حمله به مسئولان مملکتی» متهم کردند.
هفته قبل سردار عزیزمحمدی، نایب‌رییس فدراسیون فوتبال و رییس سازمان لیگ عادل فردوسی‌پور در برنامه ۹۰ (عکس: سایت برنامه 90)در برابر انتقادات فردوسی‌پور، او را به «پایمال کردن خون شهدا» و استفاده از تریبون رسانه «ملی» برای زیر سؤال بردن عملکرد مسئولان و سیاه‌نمایی متهم کرد.
این هفته نیز نوبت محمد آخوندی، سخنگوی سازمان تربیت بدنی و عضو هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس بود که همین اتهامات و موارد دیگری از این دست را به عادل فردوسی‌پور نسبت دهد و او را به سبب استقلال کاری و پیروی نکردن از خواسته‌های سازمان تربیت بدنی، شماتت کند.
۲- این دو نفر، تنها کسانی نیستند که نارضایتی خود را از عملکرد عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او علنی کرده‌اند. نه تنها دست‌اندرکاران فعلی سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، که پیشینیان آن‌ها و نیز بسیاری از مربیان، مدیران باشگاه‌ها، داوران و حتی بازیکنان نیز می‌خواهند سر به تن فردوسی‌پور و ۹۰ نباشد. دلیلش نیز واضح و روشن است:
فردوسی‌پور را نمی‌شود خرید، تهدید یا افشا کرد. او در برنامه ۹۰ با کسی تعارف ندارد؛ به شخص یا گروهی وابسته نیست؛ در انتقاد کردن از هیچ کس (البته تا جایی که مدیران عالی‌رتبه سازمان صدا و سیما اجازه بدهند) ابایی ندارد و تا حد ممکن، شفاف و عاری از مصلحت‌سنجی‌ها و تعارفات است.
۳- انتقادات مسئولان از ۹۰، یک وجه غالب دارد. آن‌ها هم مثل بقیه دست‌اندرکاران دولت محمود احمدی‌نژاد توقع دارند که ۹۰ و فردوسی‌پور هم مانند بقیه بخش‌ها و برنامه‌های صدا و سیما، فقط به تعریف و تمجید از آن‌ها و عملکردشان بپردازد و وانمود کند که هیچ اشکالی در کار آن‌ها نیست و اگر مشکلی هم هست، ناشی از «سنگ‌اندازی‌های رقبای سیاسی» یا «توطئه دشمن» است و هر چه منتقدان می‌گویند، از بیخ و بن دروغ است.
۴- باید اذعان کنیم که در این فوتبال و ورزش کثیف کشور، فردوسی‌پور پاک‌ترین است. در فوتبالی که سر تا پایش، از آبدارچی فدراسیون فوتبال و خبرنگاران و مدیران روزنامه‌های ورزشی گرفته تا بسیاری از سرمربیان و مربیان و بازیکنان در کار نقل و انتقالات (به قول خودشان «ترانسفر» اما در واقع دلالی) هستند و بازیکن می‌خرند و می‌فروشند یا با جار و جنجال و زور، به حتی بازیکن به تیم ملی تحمیل می‌کنند (یا بهتر است بگوییم «می‌اندازند») و حق دلالی (کمیسیون‌های) نجومی می‌گیرند و روابط و باندبازی به کثیف‌ترین شکل ممکن در گوشه گوشه‌اش ساری و جاری است، فردوسی‌پور تا به امروز پاک مانده است.
او کسی است که حتی تغییر لحن و آهنگ صدایش هنگام گفتن جملات «سفارشی» برای هر بیننده‌ای واضح و آشکار است.
۵- بگذارید روراست باشیم.
داریوش مصطفوی، هر چه باشد، شخصیت مثبت این ماجرا نیست. او یکی از بدترین مدیران فوتبال این مرز و بوم و نماد تفکر سنتی در مدیریت و فوتبال حسین‌قلی‌خانی است. مصطفوی کسی است که روابط را بر ضوابط ارجح می‌داند و کارنامه مدیریتی و مالی‌اش سرشار از نقاط تاریک است. داریوش مصطفوی همان کسی است که می‌خواست با دیپلماسی «فرش و پسته» جلوی تعلیق فوتبال ایران را بگیرد و نتوانست. همین دو سه سال قبل، در دورانی که از سوی علی‌آبادی به عنوان دبیر فدراسیون فوتبال انتخاب شده بود، پول‌های تورنمنت چهارجانبه امارات «گم شد.» او همان کسی است که در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 98، عده‌ای بوتیک‌دار و صاحب آژانس‌های مسافرتی را با کارت خبرنگاری همراه تیم ملی به سفر می‌فرستاد (و معلوم نیست در مقابل چه می‌گرفت.)
۶- داریوش مصطفوی اصلاً مدیر خوبی برای پرسپولیس نبود و همین فرد بود که با سوء مدیریتش، موجب فرار افشین قطبی از پرسپولیس شد. از رفتن مصطفوی از پرسپولیس اصلاً ناراحت نیستم و باید اعتراف کنم در جواب سؤال ۹۰ که «آیا با تغییر مدیرعامل، مشکلات پرسپولیس حل می‌شود؟» از بغض مصطفوی (و نه حب هیأت مدیره) پاسخ «بلی» دادم. هر چند پاسخ اصلی‌ام این بود: «خیر. خیلی‌های دیگر هستند که باید عوض شوند.»
۷- اگر بتوان دو شب و دو برنامه به یاد ماندنی صدا و سیما در سال‌های اخیر را نام برد، یکی انتقادات صریح و بی‌پرده فرزاد حسنی از سردار رادان درباره طرح امنیت اجتماعی بود و دیگری، بحث برنامه ۹۰ درباره کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال با حضور محسن صفایی فراهانی. همان شبی که دست محمد علی‌آبادی و سایر مسئولان سازمان تربیت بدنی رو شد و همه فهمیدند که چه کسانی منافع شخصی و گروهی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. اما آن‌ها به جای درک این مطلب که عملکرد خودشان موجب رسوایی‌شان شد، برنامه ۹۰ را شماتت کردند و از عادل فردوسی‌پور کینه به دل گرفتند. همان برنامه‌ای که امشب هم سخنگوی سازمان تربیت بدنی نتوانست کینه‌اش از آن بابت را پنهان کند و به آن اشاره کرد.
۸- عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او از بسیاری جهات، فرهنگ نوینی را وارد فوتبال این کشور کرد. برای اولین بار، به نقد تصمیمات داوران پرداخت. با صراحت و شفافیت، عملکرد مسئولان رده‌های مختلف فوتبال کشور را نقد کرد. از بی‌مبالاتی مدیران باشگاه استقلال (که موجب حذف این تیم از لیگ قهرمانان باشگاه‌های آسیا شد) گرفته تا نقد رییس فدراسیون فوتبال و مدیران سازمان تربیت بدنی.
اما فردوسی‌پور در ۹۰ او از جهات دیگر هم کارنامه درخشانی دارد. او برای نخستین بار از اس‌ام‌اس برای مسابقه‌ها و رأی‌گیری‌های استفاده کرد و آن‌چه مدتی است به عنوان «دوربین ۹۰» راه انداخته، مصداق بارز «روزنامه‌نگاری شهروندی» (Citizen Journalism) است که در این زمینه، این یک برنامه به تنهایی سالها جلوتر از سایر بخش‌های صدا و سیماست.
۹- آقای عزت‌الله ضرغامی
رییس محترم سازمان صدا و سیما
به عنوان یک شهروند این کشور که اتفاقاً به فوتبال هم علاقه دارد، از شما می‌خواهم که از عادل فردوسی‌پور و ۹۰ حمایت کنید و نه تنها اجازه ندهید که فشارهای مسئولان مختلف، موجب مصلحت‌سنجی و دور شدن ۹۰ از شفافیت و صراحتش شود، بلکه او را تشویق کنید که به زوایای پنهان و کمتر بازگو شده‌ی فوتبال هم بپردازد.
شما هم مثل همه مردم می‌دانید که عادل فردوسی‌پور، بی‌غرض‌ترین فرد فوتبال این کشور است و دلش به جز منافع ملی و رشد فوتبال کشور در همه زمینه‌ها (از جمله قانون‌مداری و حرفه‌ای شدن) برای هیچ چیز دیگری نمی‌سوزد.
برنامه «۹۰» بهترین محصول سازمان شماست و بهتر هم می‌دانید که بدون فردوسی‌پور، هیچ است؛ چنان‌که دو هفته‌ای که مزدک میرزایی مجری ۹۰ بود، نه تنها این برنامه سرد و خسته‌کننده بود، که اصلاً ۹۰ نبود.
قدر ۹۰ را بدانید و به خاطر مردم، پشتش را خالی نکنید.
به نظر شما عملکرد فدراسیون جدید مثبت بوده یا نه
به نظر شما انتخاب AFC در مورد برترین فدراسیون آسیا درست بوده یا نه؟ (این سوال هم خوبه ها البته اگه نمی ترسید از نظر مردم)
و سایر سوال های مشابه که دقیقا به عملکرد شما و برنامه نود برمیگرده
و بعد خودتون براساس نتایج نظرسنجی می تونید در مورد برنامه نود و فدراسیون قضاوت کنید البته اگه مثل آقای فردوسی پور عادل باشید. یکی از نکاتی که آقای فردوسی پور همیشه بهش تاکید کرده این بوده که معمولا ودر اکثر موارد نظر و حتی پیش بینی های مردم و بیننده هاش درسته و کاملا به بیننده های اعتماد داره و اکثرا در انتهای مصاحبه های جنجالیش میگه که در هر صورت مردم ما باهوش هستند و خودشون می تونند قضاوت کنند.
من فکر کنم یکی از مهمترین دلایل موفقیت برنامه اش همین اعتماد دو طرفه ای که طی این سالها تونسته بین برنامه اش و بیننده هاش برقرار کنه. من فکر می کنم شرکت بیشتر از یک میلیون نفر در مسابقه یا نظر خواهی های نود بخوبی بیانگر میزان موفقیت این برنامه در برقراری ارتباط با مخاطب سختگیر ایرانی است و بااینکه برنامه در بدترین ساعات شب پخش میشه ولی سیل SMSها تا آخرین لحظه نشون دهنده اینه که مردم بخاطر نود تا نیمه های شب هم بیدارند.
من مشتری دائم و پر و پا قرص وبلاگ ویولت هستم و امروز هم طبق معمول سری به اونجا زدم و مطلبی در حمایت از فردوسی پور و برنامه نود رو به نقل از وبلاگ دیده بان تو وبلاگش گذاشته بود که من هم بخاطر علاقه و احترام به فردوسی پور و برنامه ۹۰ دوست داشتم که اینجا بزارمش با آرزوی موفقیت برای عادل فردوسی پور و برنامه نود:
به احترام عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او
۱- برای دومین هفته پیاپی، مسئولان سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ را به «سوء استفاده از تریبون صدا و سیما برای حمله به مسئولان مملکتی» متهم کردند.
هفته قبل سردار عزیزمحمدی، نایب‌رییس فدراسیون فوتبال و رییس سازمان لیگ عادل فردوسی‌پور در برنامه ۹۰ (عکس: سایت برنامه 90)در برابر انتقادات فردوسی‌پور، او را به «پایمال کردن خون شهدا» و استفاده از تریبون رسانه «ملی» برای زیر سؤال بردن عملکرد مسئولان و سیاه‌نمایی متهم کرد.
این هفته نیز نوبت محمد آخوندی، سخنگوی سازمان تربیت بدنی و عضو هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس بود که همین اتهامات و موارد دیگری از این دست را به عادل فردوسی‌پور نسبت دهد و او را به سبب استقلال کاری و پیروی نکردن از خواسته‌های سازمان تربیت بدنی، شماتت کند.
۲- این دو نفر، تنها کسانی نیستند که نارضایتی خود را از عملکرد عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او علنی کرده‌اند. نه تنها دست‌اندرکاران فعلی سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال، که پیشینیان آن‌ها و نیز بسیاری از مربیان، مدیران باشگاه‌ها، داوران و حتی بازیکنان نیز می‌خواهند سر به تن فردوسی‌پور و ۹۰ نباشد. دلیلش نیز واضح و روشن است:
فردوسی‌پور را نمی‌شود خرید، تهدید یا افشا کرد. او در برنامه ۹۰ با کسی تعارف ندارد؛ به شخص یا گروهی وابسته نیست؛ در انتقاد کردن از هیچ کس (البته تا جایی که مدیران عالی‌رتبه سازمان صدا و سیما اجازه بدهند) ابایی ندارد و تا حد ممکن، شفاف و عاری از مصلحت‌سنجی‌ها و تعارفات است.
۳- انتقادات مسئولان از ۹۰، یک وجه غالب دارد. آن‌ها هم مثل بقیه دست‌اندرکاران دولت محمود احمدی‌نژاد توقع دارند که ۹۰ و فردوسی‌پور هم مانند بقیه بخش‌ها و برنامه‌های صدا و سیما، فقط به تعریف و تمجید از آن‌ها و عملکردشان بپردازد و وانمود کند که هیچ اشکالی در کار آن‌ها نیست و اگر مشکلی هم هست، ناشی از «سنگ‌اندازی‌های رقبای سیاسی» یا «توطئه دشمن» است و هر چه منتقدان می‌گویند، از بیخ و بن دروغ است.
۴- باید اذعان کنیم که در این فوتبال و ورزش کثیف کشور، فردوسی‌پور پاک‌ترین است. در فوتبالی که سر تا پایش، از آبدارچی فدراسیون فوتبال و خبرنگاران و مدیران روزنامه‌های ورزشی گرفته تا بسیاری از سرمربیان و مربیان و بازیکنان در کار نقل و انتقالات (به قول خودشان «ترانسفر» اما در واقع دلالی) هستند و بازیکن می‌خرند و می‌فروشند یا با جار و جنجال و زور، به حتی بازیکن به تیم ملی تحمیل می‌کنند (یا بهتر است بگوییم «می‌اندازند») و حق دلالی (کمیسیون‌های) نجومی می‌گیرند و روابط و باندبازی به کثیف‌ترین شکل ممکن در گوشه گوشه‌اش ساری و جاری است، فردوسی‌پور تا به امروز پاک مانده است.
او کسی است که حتی تغییر لحن و آهنگ صدایش هنگام گفتن جملات «سفارشی» برای هر بیننده‌ای واضح و آشکار است.
۵- بگذارید روراست باشیم.
داریوش مصطفوی، هر چه باشد، شخصیت مثبت این ماجرا نیست. او یکی از بدترین مدیران فوتبال این مرز و بوم و نماد تفکر سنتی در مدیریت و فوتبال حسین‌قلی‌خانی است. مصطفوی کسی است که روابط را بر ضوابط ارجح می‌داند و کارنامه مدیریتی و مالی‌اش سرشار از نقاط تاریک است. داریوش مصطفوی همان کسی است که می‌خواست با دیپلماسی «فرش و پسته» جلوی تعلیق فوتبال ایران را بگیرد و نتوانست. همین دو سه سال قبل، در دورانی که از سوی علی‌آبادی به عنوان دبیر فدراسیون فوتبال انتخاب شده بود، پول‌های تورنمنت چهارجانبه امارات «گم شد.» او همان کسی است که در بازی‌های مقدماتی جام جهانی 98، عده‌ای بوتیک‌دار و صاحب آژانس‌های مسافرتی را با کارت خبرنگاری همراه تیم ملی به سفر می‌فرستاد (و معلوم نیست در مقابل چه می‌گرفت.)
۶- داریوش مصطفوی اصلاً مدیر خوبی برای پرسپولیس نبود و همین فرد بود که با سوء مدیریتش، موجب فرار افشین قطبی از پرسپولیس شد. از رفتن مصطفوی از پرسپولیس اصلاً ناراحت نیستم و باید اعتراف کنم در جواب سؤال ۹۰ که «آیا با تغییر مدیرعامل، مشکلات پرسپولیس حل می‌شود؟» از بغض مصطفوی (و نه حب هیأت مدیره) پاسخ «بلی» دادم. هر چند پاسخ اصلی‌ام این بود: «خیر. خیلی‌های دیگر هستند که باید عوض شوند.»
۷- اگر بتوان دو شب و دو برنامه به یاد ماندنی صدا و سیما در سال‌های اخیر را نام برد، یکی انتقادات صریح و بی‌پرده فرزاد حسنی از سردار رادان درباره طرح امنیت اجتماعی بود و دیگری، بحث برنامه ۹۰ درباره کمیته انتقالی فدراسیون فوتبال با حضور محسن صفایی فراهانی. همان شبی که دست محمد علی‌آبادی و سایر مسئولان سازمان تربیت بدنی رو شد و همه فهمیدند که چه کسانی منافع شخصی و گروهی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. اما آن‌ها به جای درک این مطلب که عملکرد خودشان موجب رسوایی‌شان شد، برنامه ۹۰ را شماتت کردند و از عادل فردوسی‌پور کینه به دل گرفتند. همان برنامه‌ای که امشب هم سخنگوی سازمان تربیت بدنی نتوانست کینه‌اش از آن بابت را پنهان کند و به آن اشاره کرد.
۸- عادل فردوسی‌پور و برنامه ۹۰ او از بسیاری جهات، فرهنگ نوینی را وارد فوتبال این کشور کرد. برای اولین بار، به نقد تصمیمات داوران پرداخت. با صراحت و شفافیت، عملکرد مسئولان رده‌های مختلف فوتبال کشور را نقد کرد. از بی‌مبالاتی مدیران باشگاه استقلال (که موجب حذف این تیم از لیگ قهرمانان باشگاه‌های آسیا شد) گرفته تا نقد رییس فدراسیون فوتبال و مدیران سازمان تربیت بدنی.
اما فردوسی‌پور در ۹۰ او از جهات دیگر هم کارنامه درخشانی دارد. او برای نخستین بار از اس‌ام‌اس برای مسابقه‌ها و رأی‌گیری‌های استفاده کرد و آن‌چه مدتی است به عنوان «دوربین ۹۰» راه انداخته، مصداق بارز «روزنامه‌نگاری شهروندی» (Citizen Journalism) است که در این زمینه، این یک برنامه به تنهایی سالها جلوتر از سایر بخش‌های صدا و سیماست.
۹- آقای عزت‌الله ضرغامی
رییس محترم سازمان صدا و سیما
به عنوان یک شهروند این کشور که اتفاقاً به فوتبال هم علاقه دارد، از شما می‌خواهم که از عادل فردوسی‌پور و ۹۰ حمایت کنید و نه تنها اجازه ندهید که فشارهای مسئولان مختلف، موجب مصلحت‌سنجی و دور شدن ۹۰ از شفافیت و صراحتش شود، بلکه او را تشویق کنید که به زوایای پنهان و کمتر بازگو شده‌ی فوتبال هم بپردازد.
شما هم مثل همه مردم می‌دانید که عادل فردوسی‌پور، بی‌غرض‌ترین فرد فوتبال این کشور است و دلش به جز منافع ملی و رشد فوتبال کشور در همه زمینه‌ها (از جمله قانون‌مداری و حرفه‌ای شدن) برای هیچ چیز دیگری نمی‌سوزد.
برنامه «۹۰» بهترین محصول سازمان شماست و بهتر هم می‌دانید که بدون فردوسی‌پور، هیچ است؛ چنان‌که دو هفته‌ای که مزدک میرزایی مجری ۹۰ بود، نه تنها این برنامه سرد و خسته‌کننده بود، که اصلاً ۹۰ نبود.
قدر ۹۰ را بدانید و به خاطر مردم، پشتش را خالی نکنید.
۴ نظر:
midonesti ke mano adel to ye jashne faregho tahsili boodim
heyf ke zaye bood azash emza begiram
man ke nemitonam SMS bezanam, az tarafe man khodeton yeki bezanid, heyfe ke adel bere
dodododooooo adel, dododododoooo adel
این هفته بخاطر تاسوعا عاشورا بازی تو لیگ برگزار نشد و هیچ خبر مهمی هم تو فوتبال نبود ولی باز هم ساعت 12 شب تعداد SMS ها از 800 هزار زده بود بالا و فردوسی پور هم با شیطنت خودش گفت این تعداد SMS با توجه به اتفاقات اخیر و با توجه به اینکه بازی و خبر مهمی نداشتیم بیانگر خیلی چیزاست.
خیلی حال کردم.
فکر کنم تو وبلاگ دختر ترشیده است که در توضیحات وبلاگش نوشته اگه میاید اینجا که بگید وبلاگ قشنگی دارم لطف کنید و نظرتون رو راجع به نوشتم هم بنویسید.
من از این جمله خیلی خوشم اومد. راستش من هم به جمله "وبلاگ قشنگی داری موفق باشی من هم آپ هستم اگه دوست داری سر بزن" و جمله های شبیه ش به شدت آلرژی دارم و متنفرم.
اگه کسی بیاد و راجه به پستم نظر بده و وبسایتشو هم نوشته باشه من حتما حتما میرم و بهش سر می زنم چون بهم احترام گذاشته ولی اینطوری هرگز.
نمی دونم چی فکر می کنند که اینا رو می نویسند.
از اونجا که وبگردی اعتیاد جدید من شده من به خیلی از وبلاگها سر می زنم و خیلی جاها کامنت گذاشتم ولی هرگز توقع ندارم بخاطر کامنتی که میذارم طرف هم بیاد اینجا. امیدوارم بقیه هم در مورد ما و این وبلاگ اینطوری رفتار کنند.
بدترین چیز اینه که به وبت سر بزنی و ببینی نظر جدید داری. با خوشحالی بری بازش کنی و ببینی تبلیغه. می تونی هر کدوم از این نظرای تبلیغی رو خواستی پاک کنی.
ارسال یک نظر